Δημήτρης Δημητράκας - Στίχοι - Το χελιδόνι

Στίχοι/Μουσική

Νίκος Κατσιπόδης

Το χελιδόνι μου ψάχνει μπαλκόνι
κανείς δε στεριώνει σε τούτη τη γη
μαύρο σεντόνι ο ήλιος απλώνει
ζωή που τελειώνει δεν είναι ζωή.

Στάχτη και σκόνη εμπόλεμη ζώνη
κανείς δε γλιτώνει, κανείς δε γελά
κι αν ξημερώνει κι αν κάπου λυτρώνει
το ίδιο σκοτώνει το ίδιο πονά.

Θα βρεθούμε πάλι εκεί που ανθίζει η άνοιξη
θα σε ξαναδώ εκεί που λάμπουν χρώματα
θα ’μαστε μαζί στων ποταμών τις μουσικές
κύματα κι εμείς στις άναρχες τις θάλασσες.

Θύτες μεγάλοι, τα κέρδη τους πάλι
μαζί θα τα πάρουν δυο μέτρα βαθιά
ανακυκλώνω και διαδηλώνω
τα θύματα θα ’ναι δικά μας παιδιά.

Θα περιμένω σα δάσος καμένο
να ’ρθει μια νεράιδα να φέρει βροχή
κι αν μας κυκλώνει ο πάγος που λιώνει
κι αν μείναμε μόνοι, είμαστε όλοι μαζί.

Θα βρεθούμε πάλι εκεί που ανθίζει η άνοιξη
θα σε ξαναδώ εκεί που λάμπουν χρώματα
θα ’μαστε μαζί στων ποταμών τις μουσικές
κύματα κι εμείς στις άναρχες τις θάλασσες.

Θα βρεθούμε πάλι εκεί που ανθίζει η άνοιξη
θα σε ξαναδώ εκεί που λάμπουν χρώματα
θα ’μαστε μαζί στων ποταμών τις μουσικές
κύματα κι εμείς στις άναρχες τις θάλασσες.

Μαύρο σεντόνι ο ήλιος απλώνει
ζωή που τελειώνει δεν είναι ζωή
το χελιδόνι μου θα βρει μπαλκόνι
μα σίγουρα θα ’ναι σε κάποια άλλη γη...